کاربرد هیالورونیک اسید برای درمان کوچک بودن (پاپیلاری ) فاصله ی بین دندانی: مروری سیستماتیک و متاآنالیز
اهداف:
پرسش متمرکز این مرور سیستماتیک عبارت بود از: “آیا تزریق اسید هیالورونیک (HA) در مناطق دارای کمبود پاپیلای بین دندانی میتواند مثلثهای سیاه را کاهش دهد؟”
مواد و روشها:
یک جستجوی سیستماتیک در ادبیات برای یافتن مطالعات بالینی بر روی بیماران انسانی با حداقل ۶ ماه پیگیری، که به زبان انگلیسی از سال ۲۰۰۵ تا مه ۲۰۲۰ منتشر شده بودند، انجام شد. دو متغیر نتیجهگیری مورد بررسی قرار گرفتند: تغییر ناحیه مثلث سیاه (BTA) پس از درمان در نقاط زمانی مختلف نسبت به پایه، و معیارهای گزارششده توسط بیماران (PROMs)، در صورت در دسترس بودن.
نتایج:
از میان هشت مقالهی واجد شرایط (دو کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده (RCT) و شش مطالعه بالینی غیرتصادفی، بدون گروه کنترل پلاسیبو)، هفت مقاله گزارش دادند که تزریقهای HA تأثیر مثبتی بر کاهش ناحیه BTA و بهبود پاپیلا داشت. شش مطالعه در متا-آنالیز گنجانده شدند و نشان دادند که این مداخله به یک درصد کاهش تجمیعی ۵۷.۷٪ در BTA پس از ۶ ماه منجر شده است. هرچند بین مطالعات تنوعهای بالینی وجود داشت، همهی مطالعات از همان غلظت HA (حدود ۲٪)، ۲-۳ میلیمتر apical نسبت به نوک پاپیلا در چندین نوبت استفاده کردند. درجاتی از عود در برخی مطالعات گزارش شد.
نتیجهگیری:
در محدوده این مطالعه، مرور سیستماتیک و متا-آنالیز نشان داد که تزریق HA میتواند به عنوان یک روش درمانی کمتهاجمی مؤثر برای کمبودهای کوچک پاپیلاهای بیندندانی مورد استفاده قرار گیرد. ضروری است که مطالعات بالینی تصادفیسازی شده بیشتری با پیگیریهای طولانیتر انجام شود تا این نتیجهگیری را تقویت کند.
کلمات کلیدی:
اسید هیالورونیک؛ پاپیلای دندانی؛ لثه؛ زیباییشناسی؛ دندان؛ تحلیل لثه
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10493114/
ارسال نظر