ارزیابی مقایسه ای در شرایط آزمایشگاهی اثربخشی درمان فتودینامیک ضد میکروبی، کلرهگزیدین، فلوراید سدیم و پراکسید هیدروژن برای ضدعفونی رزین اکریلیک

مقدمه:

تجمع پلاک روی سطح دستگاه‌های ارتودنسی قابل برداشت می‌تواند منجر به پوسیدگی دندان، پریودنتیت و عفونت‌های قارچی شود. این مطالعه تأثیر درمان‌های پتانسیل ضد میکروبی نوری (aPDT)، کلرهگزیدین (CHX)، فلوراید سدیم (NaF) و پراکسید هیدروژن (H2O2) را برای ضد عفونی کردن رزین آکریلیک ارزیابی کرد.

روش‌ها:

در این مطالعه تجربی در شرایط آزمایشگاهی، 100 نمونه رزین آکریلیک به‌طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند (n=20 برای هر گروه): انتروکوکوس فکالیس، استرپتوکوکوس موتانس، استرپتوکوکوس سالیواریوس، استرپتوکوکوس سانگوینیس و لاکتوباسیلوس آدیوفیلوس. هر گروه به‌طور جداگانه در 5 میلی‌لیتر از تعلیق میکروبی غوطه‌ور شدند و سپس برای ایجاد بیوفیلم روی سطح خود انکوب شدند. از هر میکروب، یک نمونه بیوفیلم در محلول بافر فسفات به‌عنوان کنترل منفی در نظر گرفته شد و نمونه‌های بیوفیلم دیگر (n=80) تحت درمان با aPDT با کرکومین، 0.12% CHX (کنترل مثبت)، 1% H2O2 و 0.2% NaF قرار گرفتند. در نهایت، تعداد کلنی‌ها شمرده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های کروسکال-والیس و من-وایتنی، ANOVA دوطرفه و تنظیم بونفرونی در سطح معنی‌داری 0.05 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج:

اثر تعامل روش درمان و نوع میکروارگانیسم تأثیر معناداری بر روی شمارش میکروبی داشت (اندازه اثر: 0.91، P<0.05). بیشترین پروتیفراسیون باکتریایی در ترکیب‌های زیر مشاهده شد: NaF/E. faecalis، H2O2/E. faecalis و H2O2/S. salivarius. میکروارگانیسم‌ها در گروه‌های aPDT و CHX دارای رشد و پروتیفراسیون ناچیز یا غیرمعنادار بودند.

نتیجه‌گیری:

نتایج نشان‌دهنده اثربخشی ضد میکروبی بهینه PDT بود که با اثربخشی CHX قابل مقایسه بود. aPDT اثربخشی ضد میکروبی برتری نسبت به NaF و H2O2 برای ضدعفونی رزین آکریلیک نشان داد.

کلیدواژه‌ها: درمان پتانسیل ضد میکروبی نوری، انتروکوکوس فکالیس، لاکتوباسیلوس آدیوفیلوس، استرپتوکوکوس موتانس، استرپتوکوکوس سالیواریوس، استرپتوکوکوس سانگوینیس

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10658130/